ادب يا
ادبيات ، عبارت است از آنگونه سخناني که از حدّ سخنان عادي، برتر و والاتر بوده است و مردم، آن سخنان را در ميان خود، ضبط و نقل کردهاند و از خواندن و شنيدن آنها دگرگون گشته و احساس غم، شادي يا لذّت کردهاند. در باور همگاني ادبيات يک
تيره يا ملت براي نمونه مجموعه متنهايي است که آثار ماندگار و برجسته پيشينيان آن تيره و ملت را تشکيل ميدهند. يکي از طبقهبنديهاي مشهور و پرکاربرد متنهاي ادبي، طبقهبندي دوگانهايست که بر اساس آن متنها به دو گونهي اصلي شعر و نثر تقسيم ميشوند. اين طبقهبندي سنت ديرينهاي در زبان فارسي و ادبيات جهان دارد. سخنوران و فيلسوفان از ديرباز در پي پررنگ کردن خط ظريف ميان اين دو و ارايه تعريفي فراگير و تميزدهنده از شعر و نثر بودهاند.