انوانسیون در موسیقی، ساختهای کوتاه و معمولا برای یک ساز شستی دار با کنترپوان دوبخشی است. (آثاری که سبکی مشابه انوانسیون دارند ولی از کنترپوان سهبخشی سود میجویند، به عنوان سینفونیا شناخته میشوند. اگرچه برخی از ناشران معاصر برای این که این آثار با سمفونی اشتباه گرفته نشود، به اشتباه آنها را "انوانسیون سه بخشی" میخوانند.) از آثار شناخته شده در این فرم به ۱۵ انوانسیون ساخته یوهان سباستین باخ اشاره کرد که نیمی از کتاب وی با عنوان انوانسیونها و سینفونیاها را تشکیل میدهد. هدف از ساخت انوانسیون، اجرای عمومی آنها نیست؛ در واقع این قطعات به عنوان تمریناتی برای هنرآموزان سازهای شستی دار و تمرینات پرورشی برای دانشجویان آهنگسازی به کار میرود.