سوخت که در افغانستان بدان
تيل نيز ميگويند، مادهاي است که در اثر تغييرات (معمولاً شيميائي) توليد
انرژي مفيد ميکند که بعداً ميتواند تبديل به انرژي مکانيکي شود. اين تغييرات معمولاً با سوختن (يعني ترکيب با اکسيژن) همراه است. فرايندهاي مورد استفاده براي تبديل سوخت به انرژي عبارتند از: واکنش هاي شيميايي مختلف و گرمازا واکنش هاي هسته اي مانند شکافت هسته اي يا گداخت هسته اي. هيدروکربن ها تا حد زيادي شايع ترين منبع سوخت مورد استفاده توسط انسان است، اما در بسياري از موارد فلزات راديو اکتيو نيز استفاده مي شوند.