مدرسه، در زبان عربی جای درس و آموزش را میگویند، و در لهجه محلی
فارسی زبانان افغانستان به آموزشگاه مذهبی که تعالیم اسلامی دران فراگرفته میشود، اطلاق میگردد. مدرسه در ولسوالی شهدا به روستای گفته میشود که در یک کیلو متری مرکز ولسوالی بهطرف شرق آن قرار داشته و متشکل از پنج قریه فرعی دیگر به نامهای، رغنکان، پالیل، پشتان و اروان، میباشد. نام اصلی روستای مدرسه، اولیل (Olil) بوده که مشتق از کلیمه هولیک، هولیل، و اولیل که در زبان قدیم دری تاجیکی به سنگ شفابخش گفته میشد که گویا درآنجا سنگ بوده که مردم به اعتقاد وصف شفابخشی و تقدس آن جهت التیام و درمان امراض و بیماریهای مزمن و غیر قابل اعلاج، احترام میکردند. البته هیچ مدرک جهت اثبات این مدعا که موثقیت آنرا تآئید نماید، وجود ندار د. نام اولیل در اواخر سده ۱۴ میلادی بعد ازینکه مردم به دانش و علم اسلامی آگاهی یافتند، اعتقاد به تقدس اشیای مثل سنگ رامردود شمرده و نام "اولیل" را به "مدرسه" تبدیل ساختند.