معتزله از جريانهاي اصلي کلامي در ميان اهل سنت است. ايشان بر خلاف اهل حديث که انبوه حديثهاي اصيل و جعلي پيامبر و صحابه را مورد توجه خود قرار داده بودند، عقل و خرد را به تنهايي براي پيروي از اسلام راستين کافي مي دانستند. و گاهي نظرات فلاسفه را با دين مخلوط مي ساختند. بعدها اشاعره برخاستند و جانشين اهل حديث شدند.اشاعره را مي توان جمع ميان معتزله و اهل حديث دانست ولي آنها نيز عقايد معتزله را مردود مي دانستند.