پوسيدگي دندان نوعي بيماري است. در اين بيماري بافت سخت دندان (مينا و سپس عاج) در اثر ترشح اسيد از باکتريهاي پوسيدگي زا (عمدتاً استرپتوکوک موتان) مواد معدني کلسيم و فسفر را ازدست داده و به تدريج از بين ميروند. پوسيدگي دندان مرحله غير قابل برگشت در فرايند حل شدن مواد معدني مينا توسط اسيد محسوب شده و درمان آن تنها از راه جايگزيني بافت سخت از دست رفته دندان با مواد ترميمي دندانپزشکي امکانپذير ميباشد. اگر پوسيدگي تاج دندان به موقع متوقف و جايگزين نشود و پوسيدگي به ريشه دندان برسد نياز به درمان ريشه (RCT يا عصب کشي) ميباشد و در موارد شديدتر ممکن است حتي نياز به خارج کردن يا اصطلاحا کشيدن دندان باشد.