23 stycznia – samolot pasażerski PLL LOTTu-134 „Władysław Reymont” nie zdołał wyhamować w trakcie lądowania na Okęciu, uderzył w wał ziemny i po odłamaniu prawego skrzydła stanął w płomieniach. W wypadku nikt nie zginął.
23 marca – wybory do Sejmu i wojewódzkich rad narodowych. Według danych oficjalnych głosowało 98,9% uprawnionych. Według danych Komitetu Obrony Robotników: 75-85%. Na listę Frontu Jedności Narodu oddano ponad 99% głosów; innej listy nie było.
28 kwietnia – w Warszawie odbyła się inauguracja Międzynarodowych Spotkań Teatralnych.
7 maja – Konferencja Episkopatu Polski ostrzegła przed „niepokojącymi zjawiskami negatywnymi w życiu społecznym, kulturalnym, gospodarczym, i politycznym”, wzywając władze do przeprowadzenia koniecznych reform.
24 czerwca – podczas posiedzenia Sejmu Edward Gierek powiedział: „Znając patriotyzm naszego narodu, wierząc w jego siły twórcze, z nadzieją patrzymy w przyszłość”.
28 czerwca – biskupi zgromadzeni na Konferencji Episkopatu na Górze Św.Anny podkreślili „rosnące trudności w życiu społeczeństwa”.
1 lipca – wybuch fali strajków. W lipcowych protestach uczestniczyło blisko 200 zakładów pracy. Wybuch spowodowało tzw. „rozszerzenie fali komercyjnej” - faktyczna podwyżka cen mięsa.
powstał pierwszy numer Strajkowego Biuletynu Informacyjnego „Solidarność”. Inż. Bogdan Pietruszka przedstawił projekt pomnika ku czci zabitych w 1970 - Pomnika Poległych Stoczniowców.
31 sierpnia – Gdańsk - podpisanie porozumień sierpniowych w sali BHP Stoczni Gdańskiej z reprezentacją strony rządowej przez Lecha Wałęsę i Mieczysława Jagielskiego (21 postulatów). Porozumienie gwarantowało m.in. powstanie pierwszych niezależnych związków zawodowych. Wydarzenia te przyjmuje się jako początek procesu obalenia systemu komunistycznego we wschodniej Europie.
3 października – na wezwanie „Solidarności” odbyły się w wielu zakładach pracy jednogodzinne strajki na znak protestu przeciwko opieszałej realizacji porozumień sierpniowych.
2 grudnia – w Warszawie podczas VII Plenum KC PZPR usunięto Edwarda Gierka z KC i obarczono go odpowiedzialnością za kryzys ekonomiczny, społeczny i wewnątrzpartyjny.