De
Alemannen (ook
Alamannen) vormden een verbond van
Germaanse volkeren, behorende tot de groep van de
Sueven, met als machtigste stam de
Semnonen. Hun naam wijst op een verzameling van volkeren: 'alle mensen'. In
360 waren er nog 14 verschillende
hertogen (legeraanvoerders). Zij woonden oorspronkelijk tussen de Rijn en de Donau, het voormalige
Allemannië en tegenwoordige
Zwaben vanwaar ze vanaf 212 regelmatig plundertochten ondernamen op Romeins gebied.