Bóg, Honor, Ojczyzna –
dewiza Wojska Polskiego stanowiąca idealistyczne ujęcie wierności państwu. Została wprowadzona po raz pierwszy na sztandary oddziałów
Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie dekretem Prezydenta Rzeczypospolitej z 15 października 1943 r. Dominujący kanon interpretacji dewizy, to
Ojczyźnie wszystko, prócz miłości Boga najwyższego i Honoru. Wcześniej powszechnie obowiązująca dewiza „Honor i ojczyzna” (
fr. honneur et patrie) pojawiła się na sztandarach wojska obywatelskiego z czasów napoleońskich a jeszcze wcześniej na odznaczeniach Legii Honorowej ustanowionej przez
Napoleona w 1802 roku.