Demokryt z Abdery (
gr.
Demokritos ho Abderites, ur. ok. 460 p.n.e., zm. ok. 370 p.n.e.) – myśliciel i podróżnik, uczeń
Leucypa, naukowiec, znany jako "śmiejący się filozof". Prace Demokryta, których stworzył 70, dotyczyły wielu różnych dziedzin (fizyki, astronomii, medycyny, chemii, gramatyki, techniki, logiki, strategii, muzyki itd.) nie zachowały się, przetrwały z nich nieliczne fragmenty, głównie dzięki
Epikurowi i poematowi
Lukrecjusza "De rerum natura". Według części historyków był jednym z nauczycieli
Hipokratesa. Jego przydomek "śmiejącego się filozofa" był związany z podejrzewaniem go przez mieszkańców Abdery o szaleństwo –
manię.