Eolië

Eolië, Eolis (Oudgrieks Αιολίς, Aiolís) of Aeolia (Oudgrieks Αιολία, Aiolía) was een gebied dat het westen en noordwesten van Anatolië omvatte, merendeels langs de kust, maar ook met enkele eilanden (met name Lesbos), waar de Eolische poleis lagen. Eolis overlapte met de zuidelijke gedeeltes van Mysië, welke de noordgrens vormde, Ionië in het zuiden en Lydië in het oosten. In vroege tijden waren de twaalf belangrijkste steden van Eolis onafhankelijk, en vormden een liga: Cyme (ook genoemd Phriconis), Larissae, Neonteichos, Temnus, Cilla, Notium, Aegiroessa, Pitane, Aegeaeae, Myrina, Gryneia, en Smyrna (Herodotus, 1.149).

De Eolische Eilanden (Italiaans: Isole Eolie, Siciliaans: Ìsuli Eolî) zijn een eilandengroep, genoemd naar Aiolos (de Griekse god van de wind), enkele tientallen kilometers ten noorden van Sicilië.