Fuga (łac.
ucieczka) – jedna z najbardziej kunsztownych struktur
muzycznych, oparta na ścisłej
polifonii. Wymaga dwóch lub więcej głosów. Od momentu powstania w XVII wieku była swoistym sprawdzianem warsztatu kompozytorskiego twórcy. Występują fugi instrumentalne (na instrument solowy, zespół instrumentalny) i chóralne. Może stanowić samodzielny utwór muzyczny lub część większej formy (
mszy,
sonaty,
opery itd.). Ze względu na ścisłość reguł panujących podczas jej pisania, często porównywana jest do jednej z najbardziej kunsztownych form literackich –
sonetu.