De
Ghibellijnen waren een
laat-middeleeuwse,
Noord-Italiaanse politieke stroming die zich keerde tegen de wereldlijke macht van de
paus, met als argument dat de
Donatio Constantini niet betekende dat de paus absolute macht kon krijgen. Ze waren aanhangers van de keizers van Duitsland en gezworen tegenstanders van de
Welfen ('Guelfi'). Ghibellijnen beschouwden zichzelf over het algemeen als oude
landadel in de steden, en waren overwegend voor een
scheiding van kerk en staat, deels om de regerende macht zelf te kunnen opeisen.