Gorgiasz z Leontinoi (
gr.
Gorgias ho Leontinos, ur. ok.
480, zm. ok.
385 p.n.e.) – grecki
filozof,
retor, teoretyk wymowy należący do 10 najwybitniejszych mówców w Starożytnej Grecji,
prekursor teorii sztuki, jeden z czołowych
sofistów. Pochodził z
Leontinoj na
Sycylii. Był uczniem
Empedoklesa i nauczycielem
Tukidydesa. W 427 p.n.e. przybył do
Aten, by w imieniu ojczystej polis prosić o pomoc przeciw Syrakuzom. Zawarł tam wiele znajomości z ludźmi bogatymi i wpływowymi. Sam też wpływał na sprawy bieżące przez swoją siłę wymowy. Dyskurs był dla niego jedynie środkiem służącym do wpływania na ludzi i ich namiętności, pozwalający osiągnąć zamierzony cel (co w późniejszych czasach nazwane zostało
erystyką).