Heraklea Pontyjska

Heraklea Pontyjska (gr. , późnogr. , łac. Heraclea Pontica) – kolonia Megary założona w roku 558 p.n.e. Położona była nad Morzem Czarnym, na pograniczu Bitynii i Paflagonii, o jeden dzień szybkiej żeglugi od Bosforu. Posiadała dogodny port co przy korzystnym położeniu geograficznym umożliwiło miastu uzyskanie statusu ważnego centrum handlu czarnomorskiego. W okresie największego rozkwitu miasto rozciągało się aż na sąsiadującą z nim równinę.