Imperium brytyjskie –
imperium kolonialne obejmujące
dominia,
kolonie,
protektoraty,
terytoria mandatowe i inne
terytoria zależne należące do
Wielkiej Brytanii lub przez nią zarządzane. Rozwinęło się z kolonii i
placówek handlowych zakładanych przez
Anglię pomiędzy końcem XVI a początkiem XVIII wieku. U szczytu swojej potęgi było
największym imperium w historii świata i przez ponad stulecie było jedynym
supermocarstwem. W 1925 roku imperium brytyjskie zamieszkiwało około 478 milionów ludzi, co stanowiło jedną czwartą ówczesnej ludności świata. Liczyło około 35,8 mln km² powierzchni, tj. prawie jedną czwartą powierzchni lądowej Ziemi. W rezultacie jego dziedzictwo polityczne, prawne i kulturowe, podobnie jak
język angielski, rozprzestrzeniło się w wielu częściach świata. U szczytu swojej potęgi było często określane jako „
imperium, nad którym nigdy nie zachodzi słońce”, gdyż dzięki jego rozległości zawsze istniało takie terytorium do niego należące, gdzie trwał dzień.