Konwencja turystyczna –
umowa międzynarodowa, najczęściej dwustronna, upraszczająca zasady ruchu transgranicznego w obrębie rejonu turystycznie atrakcyjnego, odwiedzanego przez obywateli stron umowy. Polska pierwszą tego rodzaju konwencję zawarła z
Czechosłowacją w
1925, była to
Konwencja Turystyczna pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką, podpisana dnia 30 maja 1925 r. w Pradze, opublikowana w
Dz. U. nr 57 poz. 333. Weszła ona w życie
12 czerwca 1926, obejmując polskie,
czeskie i
słowackie tereny przygraniczne w rejonie
Śląska,
Tatr i
Beskidu Wschodniego.