Landschapsarchitectuur is het
ontwerpen, plannen en omvormen van de ruimtelijke indeling van een concreet niet-bebouwd plangebied. Daartoe behoren alle buitenruimten, zoals parken, sportvelden,
recreatieterreinen,
openbare ruimten en
tuinen en alle andere open ruimten in stedelijke en plattelandsgebieden. Bij kleinere objecten waarbij
reliëf,
bodem en grondgebruik niet of nauwelijks van belang zijn, zoals particuliere tuinen, plantsoenen en kleinere parken wordt vaak gesproken van
tuinarchitectuur. Bij landschapsarchitectuur in de stad, waarbij meer een balans wordt gezocht tussen bebouwde en open ruimte wordt ook wel gesproken van 'planning van de open ruimte'.