Lufa gwintowana

Lufa gwintowana – rodzaj lufy, stosowanej w broni palnej już w połowie XV stulecia. W lufie tej znajduje się gwint (skręcenie), które nadaje pociskowi ruch wirowy, przez co jego lot jest znacznie bardziej stabilny dzięki efektowi żyroskopowemu. Jej zaletą jest duża celność, jednak ze względu na długi czas nabijania stosowana była początkowo jedynie w broni myśliwskiej lub wyborowej (np. arkebuzach). Powszechne stosowanie luf gwintowanych nastąpiło w drugiej połowie XIX wieku wraz z wynalezieniem amunicji zespolonej i broni odtylcowej.