Milete

Milete (Grieks: Μίλητος, Miletos; Latijn: Miletus) was een belangrijke stad aan de westkust van Klein-Azië die zou zijn gesticht door de mythologische figuur  Miletus. Bewoning van het gebied gaat echter al veel verder terug, maar de Ionische Grieken koloniseerden de westelijke Anatolische kust vanaf ongeveer 1000 voor Christus. Milete kan door de vondst van het Lineair B schrift als oudste Griekse stad in Anatolië worden gezien. Het lag aan een grote ondiepe baai nabij de monding van de rivier de Meander, een van de grote rivieren in westelijk Anatolië. Snel groeide Milete uit haar voegen en al in de 8e eeuw zond het zijn eigen kolonisten uit, die steden stichtten zoals Sinope en Trapezus langs de gehele zuidkust van de Zwarte Zee, wat later de Pontus zou gaan heten. Vanuit Milete werd ook een groot deel van het Ionische kustgebied gehelleniseerd. In de 6e eeuw voor Christus was Milete de geboorteplaats van de Griekse filosofie en wetenschap, met de School van Milete. Pas na de veroveringen van Alexander de Grote in de 4e eeuw voor Christus werd Efese de belangrijkste Griekse stad in Anatolië.