Programowanie obiektowe (
ang. object-oriented programming) —
paradygmat programowania, w którym programy definiuje się za pomocą
obiektów — elementów łączących
stan (czyli
dane, nazywane najczęściej
polami) i
zachowanie (czyli procedury, tu:
metody). Obiektowy program komputerowy wyrażony jest jako zbiór takich obiektów, komunikujących się pomiędzy sobą w celu wykonywania zadań.