Staten-Generaal van de Nederlanden

De Staten-Generaal van de Nederlanden (ook wel: Haar Hoog Mogende Heeren/Haar Hoog Mogenden) waren tussen 1464 en 1795 een college waarin afgevaardigden van de Provinciale Staten van de gewesten van de Nederlanden samenkwamen. Ze vormden oorspronkelijk een vergadering van vertegenwoordigers van de Staten of standen van de zeventien provincies, die door de Bourgondische hertogen en later de Habsburgse landsheer werden samengeroepen wanneer zij in geldnood zaten en een bede moest worden toegekend. Na de onafhankelijkheid van de Republiek der Verenigde Provinciën groeide de rol van de Staten-Generaal, en werd ze het hoogste orgaan van de Unie.