De
Conventie betreffende visserijen, grenslijnen en herinvoering van slaven tussen de
Verenigde Staten en het
Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland staat ook bekend als de
Conventie van Londen, de
Anglo-Amerikaanse Conventie van 1818, de
Conventie van 1818 of eenvoudigweg als het
Verdrag van 1818. Het werd ondertekend in 1818 en behandelde de grensconflicten tussen de Verenigde Staten en de Britten. Het verdrag maakte een gezamenlijke bezetting en kolonisering mogelijk van het gebied
Oregon Country, wat bij de Britten en in de Canadese geschiedenis beter bekendstaat als het
Columbia District van de
Hudson's Bay Company, samen met het zuidelijke deel van het andere bonthandelend district
Nieuw-Caledonië.