Zaolzie

Zaolzie (czes. Zaolší – rzadziej używana nazwa, Těšínsko – nazwa częściej używana, choć dwuznaczna, Českotěšínsko, niem. Olsa-Gebiet) – używana głównie w Polsce potoczna nazwa zachodniej części górnośląskiego Księstwa Cieszyńskiego, położonego na Śląsku Cieszyńskim, który według lokalnego porozumienia z dnia 5 listopada 1918 roku pomiędzy Radą Narodową Księstwa Cieszyńskiego a Zemským Národním Výborem pro Slezsko miał należeć do Polski, a na Konferencji w Spa w 1920 roku, po podziale Śląska Cieszyńskiego między Polskę i Czechosłowację, został przez mocarstwa przyznany Czechosłowacji (dziś Czechy). Zaolzie było zamieszkane głównie przez Polaków (123 tysięcy na Zaolziu; 139 tys. w całej czeskiej części Śląska Cieszyńskiego) z mniejszościami czeską (32 tys.) i niemiecką (22 tys.). Nazwa pochodzi od rzeki Olzy (po czesku do 1920 Olza, od 1920 Olše), stanowiącej w okolicach Cieszyna granicę pomiędzy Polską i Czechami.