(Zjednoczone, Odrodzone) Królestwo Polskie (łac.
Regnum Poloniae) – państwo polskie w okresie od
20 stycznia 1320 do
4 marca 1386, czyli za panowania dwóch ostatnich
Piastów i
Andegawenów. Administracyjnie dzieliło się na
prowincje i
województwa, lub
ziemie. Było położone w rejonie
Wyżyn Polskich i
Ukraińskich na terytorium współczesnej
Polski i
Ukrainy. Głównymi rzekami były:
Wisła,
Warta,
Wieprz,
Narew i
Dniestr. Graniczyło z:
Czechami (poprzez wasalne
księstwa śląskie),
Węgrami,
Księstwem Halicko-Wołyńskim (do
1340),
Litwą,
Mazowszem (od
1351 lenno Polski),
Płockiem (od
1386 lenno Polski),
państwem krzyżackim. W
1370 osiągnęło maksymalny zasięg terytorialny 270 000 km² i liczyło wówczas około 2,5 mln mieszańców.