Beneficjum (
łac. beneficium – dobrodziejstwo) – dożywotnie
prawo czerpania
dochodów związanych z piastowaniem określonego urzędu istniejące od około X wieku w stosunkach
kościelnych. W terminologii świeckiej także nadanie gruntu
wasalowi przez
seniora, czasowe albo dożywotnie, jako honorowe wynagrodzenie albo w zamian za służbę wasalną, później dziedziczne.