Een
breuk is in de
geologie een aanduiding voor een discontinue zone in
gesteente waarlangs verzet heeft plaatsgevonden. Dit verzet vindt plaats door middel van
brosse deformatie. Breuken komen vaak in sets voor, die allemaal dezelfde oriëntatie hebben. In de
structurele geologie worden oriëntaties en bewegingsrichtingen van en langs breukvlakken bepaald om iets te kunnen zeggen over de
spanning die de breuken veroorzaakte. Als sprake is van
ductiele deformatie wordt meestal niet meer over een breuk gesproken maar over een
schuifzone.