Horn of
hoorn is in de
toponymie een uitgang van een
plaatsnaam. Dit naamsdeel verwijst doorgaans naar de geografische ligging of gesteldheid van die plaats. Bijvoorbeeld dat die plaats is gelegen op een in het water uitstekend stuk land of dat een
dijk daar ter plaatse een scherpe
hoek heeft. Behalve als
suffix worden 'hoorn' en 'horn' ook als zelfstandige plaatsnamen gebruikt. Verwijzing naar een
hoorn van een dier of naar een
blaashoorn, dan wel het
fabeldier de
eenhoorn zijn ook mogelijk. Het kan zelfs een combinatie zijn, zoals bij de stad
Hoorn in
West-Friesland die een koehoorn, bewerkt tot blaashoorn, in haar
stadswapen voert dat weer wordt gedragen door een eenhoorn. In andere verklaringen wordt overigens ook wel gewezen wordt op Hoorns ligging in een uitstekende knik in de
Westfriese Omringdijk. Maar dat is een
drogreden, aangezien die ligging pas in de vijftiende eeuw is ontstaan, na een dijkdoorbraak, terwijl de plaatsnaam 'Hoorn' zelf al in het begin van de veertiende eeuw is ontstaan.