interlaced scanning

Interlaced scanning of interliniëring is een techniek om met een videocamera bewegende beelden op te nemen en/of op een beeldbuis weer te geven, waarbij de kwaliteit van het beeld wordt verbeterd zonder meer bandbreedte te hoeven gebruiken. De techniek is niet goed bruikbaar voor lcd-schermen. Ingenieur Randall C. Ballard, werkzaam bij RCA vond de techniek uit in 1932 en de eerste demonstratie was in 1934. De techniek was nodig geworden omdat beeldbuizen helderder waren geworden en daardoor het flikkereffect van het tegengestelde progressive scan was toegenomen.