korpus (wojsko)

Polskojezyczna Wikipedia - wolna encyklopedia

Korpus (wojsko)

Korpus – pojęcie używane w siłach zbrojnych państw w kilku różnych kontekstach:

Wyższy związek taktyczny składający się z kilku dywizji lub brygad określonego rodzaju wojsk oraz związków taktycznych i oddziałów, przeznaczonych do zabezpieczenia działań całości jego sił; wchodzi zwykle w skład związku operacyjnego, niekiedy może działać samodzielnie. Rozróżnia się m.in. korpusy: polowe, armijne, piechoty, zmechanizowane (zmotoryzowane), kawalerii, pancerne, powietrznodesantowe, lotnicze (myśliwskie, szturmowe, bombowe, mieszane), obrony przeciwlotniczej, artylerii.
Zgrupowanie wojsk przeznaczone do zadań specjalistycznych np. Korpus ekspedycyjny, Korpus Interwencyjny, Korpus Terytorialny,
Wyspecjalizowana formacja uzbrojona - Korpus Ochrony Pogranicza, Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
W XVII wieku główny i centralny element ugrupowania bojowego wojsk.
Korpus osobowy - Ogół żołnierzy; oficerów, podoficerów i szeregowych danego rodzaju wojsk lub służby, np. korpus oficerów wojsk pancernych, korpus podoficerów zawodowych artylerii, korpus szeregowych zawodowych wojsk łączności.