Het
langetermijngeheugen slaat op informatie die voor lange tijd in de
hersenen is opgeslagen. Het wordt doorgaans in twee ondervormen onderverdeeld: het declaratieve en het niet-declaratieve
geheugen. In plaats hiervan worden ook de termen expliciet (bewust) en impliciet (onbewust) gebruikt. Het declaratieve geheugen bevat
kennis omtrent bepaalde gebeurtenissen en
feiten die zich in ons leven hebben voorgedaan, en die ook toegankelijk zijn voor het
bewustzijn. Daarentegen omvat het niet-declaratieve geheugen verschillende ondervormen van impliciet geheugen zoals het procedurele geheugen, perceptuele
priming en gedrag dat via associatieve leerprocessen, zoals conditioneren, tot stand is gekomen.