Een
legatus legionis was in het
Imperium Romanum een ex-
praetor of -
tribunus die
legioenen mocht aanvoeren in naam van de
princeps voor een periode van drie of vier jaar, hoewel dit ook langer kon zijn. Hij beheerde ook de
provincia waar zijn legioen gestationeerd was, indien enkel zijn legioen in die
provincia verbleef. Indien er meerdere legioenen gelegerd waren in een bepaalde
provincia, stonden de verscheidene
legati legionis onder het bevel van de
legatus Augusti pro praetore of
legatus pro praetore (cf. provinciegouverneur). Hij was de vervanger van de republikeinse
propraetor.