mannerism

Mannerism is a style in European art that emerged in the later years of the Italian High Renaissance around 1520, lasting until about 1580 in Italy, when the Baroque style began to replace it.  Northern Mannerism continues into the early 17th century.

Manierismus (von italienisch maniera‚ „Art und Weise“, „Stil“, „Manier“) ist eine kunsthistorische Bezeichnung für eine Form der Spätrenaissance in Italien, besonders für Malerei, Baukunst und Plastik, aber auch für Musik und Literatur. Der Manierismus zeichnet sich durch Ausschöpfung aller technischen Möglichkeiten zur extremen Gestaltung aus, die dazu dient, den eigenen Stil, die maniera, hervorzuheben.

Maniërisme of de late renaissance is de stijl die volgde op de hoogrenaissance. De term was lang de voornaamste aanduiding voor de stijl van Italiaans geïnspireerde kunst vanaf circa 1525 tot ongeveer 1580. In de schilderkunst is de navolging van Michelangelo en Rafaël essentieel, in de dichtkunst gelden Petrarca en Dante als voorbeelden.

Le maniérisme, est un mouvement artistique de la période allant de 1520 (mort du peintre Raphaël) à 1580 ; c'est une réaction amorcée par le sac de Rome de 1527 qui ébranla l'idéal humaniste de la Renaissance. Contrairement aux précédents mouvements artistiques, la diffusion s'amorçant, il n'est plus circonscrit à l'Italie.

Manieryzm – termin, jakim określa się zjawiska w sztuce europejskiej XVI wieku. Dyskusyjny pozostaje zarówno sam termin, jak i jego zakres oraz geneza zjawiska nim określanego. Najogólniej poprzez pojęcie to rozumie się styl, występujący w okresie od ok. 1520 do końca XVI wieku i charakteryzujący się dążeniem do doskonałości formalnej i technicznej dzieła, a także wysubtelnieniem, wyrafinowaniem, wykwintnością i swobodą form.