monocyt


De Nederlandstalige Wikipedia - De vrije encyclopedieDownload this dictionary
Monocyt
Een monocyt is een ronde of ovale witte bloedcel (leukocyt) en is een deel van het immuunsysteem van het menselijk lichaam. Het beschermt tegen in het bloed voorkomende ziekteverwekkers en verplaatst zich snel naar geïnfecteerde weefsels. Het is één van de vijf belangrijkste witte bloedcellen. Een monocyt is 12 tot 20 µm in diameter en groter dan een rode bloedcel. Ze worden aangemaakt in het beenmerg en zijn afkomstig van haematopoietische stamcellen. Allereerst wordt een monoblast gevormd, die zich verder ontwikkelt tot een promonocyt, waaruit vervolgens de monocyt ontstaat. De helft van de ongedifferentiëerde monocyten worden opgeslagen in de milt en de andere helft blijft twee tot drie dagen in het bloed zitten om vervolgens in een weefsel te gaan zitten waar de ongediferentiëerde monocyten zich afhankelijk van het weefsel differentiëren in verschillende macrofagen.

Zie meer op Wikipedia.org...


© Dit artikel maakt gebruik van materiaal uit Wikipedia® en valt onder de GNU-licentie voor vrije documentatie en onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen