nomina

Nomen may refer to:

• Nomen, the middle part of Ancient Roman names (see Roman naming conventions)
• Nomen (Ancient Egypt), the personal name of Ancient Egyptian pharaohs
• Jaume Nomen (born 1960), Catalan astronomer

Der Ausdruck Nomen (n., Pl.: Nomina oder Nomen; von , Gen.: nominis, Pl. nomina, ‚Name‘; dt. Nennwort, Namenwort) wird in der Sprachwissenschaft in unterschiedlichen Bedeutungen verwendet:

• Nomen als Oberbegriff für alle deklinierbaren Wortarten, also (bezogen aufs Deutsche und beispielsweise Griechische) Substantiv, Adjektiv, Artikel, Nomen numerale und Pronomen.
• Nomen als Oberbegriff für Substantiv und für Adjektiv.
• Nomen als gleichbedeutend (synonym) mit Substantiv (so meist in der vom Englischen beeinflussten Linguistik und in manchen neueren Schulgrammatiken).

Bei römischen Namen ist grundsätzlich zu unterscheiden zwischen Männer- und Frauennamen sowie zwischen römischen Bürgern und Freigelassenen. Außerdem unterscheidet sich die Namensgebung in den verschiedenen Epochen der römischen Antike.

En una empresa, la nómina es la suma de todos los registros financieros de los sueldos de los empleados, incluyendo los salarios, las bonificaciones y las deducciones. En la contabilidad, la nómina se refiere a la cantidad pagada a los empleados por los servicios que prestaron durante un cierto período de tiempo. La nómina tiene un papel importante en una sociedad por varias razones.

Een Romeinse naam (Latijn: nomen) bestond uit twee of drie delen (tria nomina, een Etruskisch gebruik): een praenomen (cf. voornaam), een nomen gentile (cf. familienaam) en een cognomen (primum) (cf. bijnaam). Soms kwam hierbij nog een vierde deel, een agnomen (of cognomen secundum) die men op basis van persoonlijk eigenschappen of verdiensten tijdens zijn leven kreeg. Daarnaast kon ook de naam van Romein zijn tribus in de ablatief toegevoegd worden.

Le nom romain se particularise par l'usage de trois noms (tria nomina), en usage chez les patriciens, puis chez les plébéiens, au fur et à mesure que, sous la République romaine, ils acquièrent des droits. L'onomastique romaine se base sur plusieurs sources : l'étude des pierres tombales, les sources littéraires, et l'ensemble de l'épigraphie.