prehistoria

Prehistoria, prahistoria (łac. præ - przedrostek oznaczający uprzedniość, "przed", "wcześniej") to najdłuższy okres dziejów ludzkości - od pojawienia się na Ziemi pierwszych człowiekowatych lub człowieka rozumnego do powstania pisma. Badanie tego okresu możliwe jest jedynie metodami archeologicznymi. Na terenach Afryki zaczyna się około 5 mln lat temu razem z pojawieniem się pierwszych człowiekowatych, na terenie Europy około 1 mln lat temu, natomiast na innych terenach z momentem pojawienia się tam człowieka. Dzieli się na sześć podstawowych epok - daty w nawiasach nakładają się na siebie, ze względu na to, że na różnych terenach epoki te zaczynały się i kończyły w różnym czasie:

• epoka kamienia - (ok. 2 mln lat- 3400/2000 p.n.e.)
  • paleolit - (ok. 2 mln lat - ok. 11000 p.n.e.)
  • mezolit - (ok. 10000 - ok. 5000 p.n.e.)
  • neolit - (ok. 9000 - ok. 3400/2000 p.n.e.)
• eneolit/chalkolit/epoka miedzi - (ok. 6000 - ok. 3400/2000 p.n.e.)*
• epoka brązu - (ok. 3400 - ok. 1200/750 p.n.e.)
• epoka żelaza - (ok. 1200 p.n.e. do starożytności)