prepositional

Prepositions and postpositions, together called adpositions (or broadly, in English, simply prepositions), are a class of words that express spatial or temporal relations (in, under, towards, before) or marking various semantic roles (of, for).

Adposition ist ein Begriff der Grammatik, mit dem eine Klasse von Wörtern zusammengefasst wird, deren bekannteste Vertreter Präpositionen sind, d.h. Wörter, die typischerweise unveränderlich sind, einen Kasus an genau eine Ergänzung vergeben und eine sehr schematische, oft auch nur grammatische Bedeutung haben. Solche Wörter können vor oder nach ihrer Ergänzung stehen, also im engeren Sinn jeweils Prä-positionen oder Post-positionen sein. Der Begriff der Adposition wurde geprägt, um eine zusammenfassende Bezeichnung für diese verschiedenen Fälle zu haben; allerdings wird oft die Bezeichnung Präposition in einem Sinn verallgemeinert, dass sie auch entsprechende Wörter in anderen Positionen mitumfasst. Adposition ist so gesehen also eine präzisere Bezeichnung für „Präposition in einem weiteren Sinn.“ (Als Kategoriesymbol in der Syntaxtheorie wird dennoch immer P verwendet.)

Een voorzetsel (of prepositie) is een onverbuigbaar woord zoals: aan, bij, door, in, naast, om en tussen, dat de aard van de relatie tussen verschillende elementen in de zin aangeeft:

• Het kantoor is open vanaf tien uur.
• De fiets staat naast de brommer.
• Schilder je met een roller of een kwast?

Une préposition est une catégorie grammaticale de mots-outils placés avant un élément subordonné appelé complément ou régime et qui en indiquent la relation syntaxique et sémantique avec les autres éléments de la phrase. La préposition est un cas particulier d'adposition.

Przyimek (łac. praepositio) – nieodmienna część mowy, która łączy się z wyrazem i nadaje mu inny sens, np. rzeczownik stół tworzy z przyimkami wiele zestawień: na stole, o stole, za stołem, obok stołu, po stole, pod stołem, zza stołu, koło stołu, przy stole, ponad stołem, od stołu, ku stołowi. Przyimki to niesamodzielne części mowy, które w zdaniu muszą łączyć się z innymi wyrazami. Zasadniczo przyimki z następującymi po nich wyrazami piszemy oddzielnie, np. do domu, po drodze itp. Niektóre przyimki jednosylabowe mogą przyjmować końcówkę -e, co nie ma wpływu na rozdzielną pisownię tych przyimków z tymi wyrazami : beze mnie, przeze mnie, ode mnie, nade wszystko, przede wszystkim. Pisownię łączną stosujemy, jeżeli po przyimku następują cząstki: -bok, -dług, -koło, -czas, -miast, -śród i -wnątrz.