sabbat (christendom)

In bepaalde stromingen van het christendom is de sabbat de religieuze rustdag zoals deze is voorgeschreven door het vierde gebod van de Tien geboden. Het Hebreeuwse woord sjabbat ("šabbāth", שַׁבָּת) betekent "De [dag] van rust (of ophouden)," met als gevolg hebbende, ophouden of rusten van arbeid. Dit concept vond een vroege voorganger in het Babylonische sabattu., waar ook het woord vandaan komt. Binnen het jodendom wordt de sjabbat al enkele millennia als rustdag gevierd onder de naam sjabbat. Het instellen van de sjabbat was uit respect voor de dag waarop God rustte na de schepping van de aarde in zes dagen, Genesis 2:2-3.