De
umlaut of het
umlaut(s)teken is een
diakritisch teken dat in de
Duitse spelling wordt gebruikt om het product van het gelijknamige taalkundige verschijnsel
umlaut aan te geven, waarbij onder bepaalde voorwaarden een a- in een e-, een o- in een eu- en een oe- in een u-klank verandert. De bijbehorende letters met een umlautsteken, ä, ö en ü, worden eveneens
umlauten genoemd.