Wada serca (łac.
vitium cordis) – wrodzona lub nabyta nieprawidłowość
anatomiczna budowy
serca, polegająca na obecności nieprawidłowych połączeń pomiędzy jamami serca lub dużymi naczyniami bezpośrednio do nich uchodzących, lub na nieprawidłowej budowie i funkcji
zastawek serca. Wrodzone wady serca powstają na skutek nieprawidłowej
organogenezy podczas rozwoju
płodu.