Wielka trójka – termin którym określa się najczęściej przywódców trzech światowych mocarstw
alianckich (bez
Francji) spotykających się w czasach
II wojny światowej na trzech konferencjach międzynarodowych – kolejno:
teherańskiej (
1943) oraz
jałtańskiej i
poczdamskiej (obie w
1945), na których omawiano wojenne zobowiązania sojusznicze oraz kształt przyszłego porządku światowego po pokonaniu
państw Osi. Termin ten ma także odniesienia do innych wydarzeń w polityce globalnej.