Zakon mniszy, zakon kontemplacyjny (z
gr. μοναχός monachos – samotnik, z
łac. contemplare – wpatrywać się) –
katolicka i
prawosławna forma życia
zakonnego, polegająca w pierwotnej wersji na całkowitym odcięciu się od świata zewnętrznego i życie w całkowitym odosobnieniu lub w nielicznej zamkniętej wspólnocie, poświęcone prawie wyłącznie modlitwie i kontemplacji
Boga.