zwakke kernkracht


De Nederlandstalige Wikipedia - De vrije encyclopedieDownload this dictionary
Zwakke kernkracht
De zwakke kernkracht (ook zwakke kracht of zwakke wisselwerking genoemd) is een van de vier fundamentele natuurkrachten. In het standaardmodel van de deeltjesfysica wordt de zwakke kernkracht toegeschreven aan de uitwisseling van de zware W- en Z-bosonen. Het bekendste effect van de zwakke kernkracht is bètaverval (de emissie van elektronen door neutronen of positronen door protonen, die zich in atoomkernen bevinden) en de daarmee geassocieerde radioactiviteit. Het woord zwak slaat hier op het feit dat de veldsterkte van de zwakke kernkracht ongeveer 10-11 van de sterkte van de elektromagnetische kracht en ongeveer 10-13 van de sterkte van de sterke kernkracht bedraagt.

Zie meer op Wikipedia.org...


© Dit artikel maakt gebruik van materiaal uit Wikipedia® en valt onder de GNU-licentie voor vrije documentatie en onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen