António de Oliveira Salazar (28 Nisan 1889, Vimieiro (Santa Comba Dão) - 27 Temmuz 1970, Lizbon), Portekiz Bakanlar Konseyinin başkanı ve 1932 yılından 1968 yılına kadar Portekiz Cumhuriyeti'nin de facto diktatörü. 1933 yılından 1974 yılına kadar Portekiz'in sosyal, ekonomik, kültürel ve siyasi hayatını kontrol eden, milliyetçi, fazlasıyla tutucu, gelenekçi ve katı muhafazakar kimliğiyle tanınan, en çok da İspanya'nın faşist diktatörü General Francisco Franco'ya benzetilen, otoriter-aşırı sağcı rejim Estado Novo’nun (Yeni Devlet) kurucusu ve de lideridir. Dönemin faşist diktatörlerinden biri kabul edilir. Ancak Salazar rejimi diğer faşist hareketlere kıyasla “light faşizm” olarak adlandırılır. Tıpkı Franco gibi Salazar da, tam bir Mussolini hayranı, antisemit olmasa da Nazi yanlısıydı. Fakat o da, yine Franco gibi ülkesini İkinci Dünya Savaşı'nın dışında tutmayı başarmıştı. 1968 yılında, Salazar bir beyin kanaması geçirdi. Çoğu kaynaklar bu olayın onun yazlık evinde sandalyeden düşmesi sonucu gerçekleştiğini yazdılar. Aynı yıl, 1968 yılında Salazar yönetimden ayrıldı. Düşüşünden sonra kısa bir süre sonra ölmesi beklendiği gibi, Başkan Américo Thomaz Marcello Caetano onun yerini aldı fakat Salazar beklenmedik bir şekilde iyileşti. 1974'de Karanfil Devrimi olarak anılan General Antonio Spinola'nın yönettiği askeri ayaklanmayla Salazar'ın diktatörlüğü devrildi. Portekiz'de yeni bir düzen başladı