Henoteizm,
din ve
felsefede, Max Müller tarafından çıkarılmış, bir tanrıya bağlanırken diğer tanrıların varlığını da kabullenmeyi tanımlar.
Yunanca heis theos, "bir tanrı". Müller'e göre bu, "prensipte
monoteizm, gerçekte (uygulamada) ise
politeizm"dir. Terimdeki varyasyonlar
içlemci monoteizm ve
monarşil politeizm, fenomenin farklı fromlarını ayrıştırmak için ortaya atılmıştır. İlgili terimler ise
monolatrizm ve
katenoteizmdir ki bunlar genellikle henoteizmin alt tipleri olarak anlaşılmıştır.