Yeniçeri, (
Osmanlı Türkçesi:
يڭيچرى,
Yeni asker)
Osmanlı Devleti’nde
askerî bir sınıftı. Kuruluşunu
Orhan Gazi veya
I. Murad dönemlerine dayandıran farklı görüşler bulunmaktadır.
Osmanlı İmparatorluğu’nun sınırlarının genişlemesi ile, Hıristiyan çocukların 8-18 yaşlarında alınarak yetiştirilmesi (
devşirme) ile oluşturulmaya başlanan Yeniçeri Ocağı,
Padişah’a bağlı
Kapıkulu Ocakları’nın piyade kısmının büyük kısmını oluşturmaktaydı. Kapıkulu ocaklarının en itibarlısı olan Yeniçeri Ocağı savaşlarda padişahın bulunduğu merkez kolunda bulunur, savaş esnasında padişah onların arkasında ve ortasında at üzerinde dururdu. Sefere gidişlerde ve konaklarda yeniçeriler padişahın etrafında bulunup onu muhafaza ederlerdi.
Yeniçeriler barış zamanında
İstanbul’u korurlardı. Ayrıca devletin farklı bölgelerinde konumlanmış yeniçeri birlikleri de vardı.