ايثاردر لغت به معني برگزيدن، عطاکردن، غرض ديگران را بر غرض خويش مقدم‌داشتن، منفعت غير را بر مصلحت خود مقدم‌شمردن. در معني اصطلاحي، نيز بدان معني است که آدمي از روي
قصد و نيت خير، غير را بر خود اختيار کند و او را بر خويشتن برگزيند. ايثار و ديگرگزيني عمل متعالي و اخلاقي است و در مقابل آن، استيثار و خودگزيني قرار دارد که جزو رذيلت‌هاي اخلاقي محسوب مي‌گردد. ابوحفص مي‌گويد: «الايثار أن تقدم حظوظ الاخوان علي حظک في أمر آخرتک و دنياک. (سلمي: 122)- در نگاه ظريف به ايثار، نوعي استکمال شعور انساني در انتخابي برتر و آگاهانه ديده مي‌شود و نه صرفاً هيجاني زودگذر و بروز يک احساس آني که در مقابل نياز ديگران به آدمي دست مي‌دهد.
