دوگانه خير و شر يا نيک و بد در دين، اخلاق و فلسفه به جايگاه چيزها، خواستها يا رفتارها در يک طيف اشاره ميکند که جهت خير اخلاقاً مثبت و جهت شر، اخلاقاً منفي است. مفهوم خير معمولاً به زندگي، ايثار، تداوم، خوشحالي، عشق، موفقيت و عدالت مربوط ميشود و مفهوم شر با اشتباه عمدي يا آگاهانه، تبعيض با هدف آسيب به ديگران، تحقير افراد يا بياحترامي به کرامت آنها، تخريب و خشونت در ارتباط است.