يادگيري عبارتست از تغيير نسبتاً پايدار در
احساس، تفکر و رفتار فرد که بر اساس تجربه ايجاد شده باشد. رفتارگراياني از قبيل جان واتسون و اسکينر سرشت انسان را انعطافپذير ميدانستند، و معتقد بودند که در رشد، يادگيري نقش اصلي را ايفا ميکند، چنانکه آموزش اوليه ميتواند صرفنظر از آنچه کودک از استعدادها، تمايلات، علاقهها، تواناييها، نژاد و اجداد به ارث برده، او را به هر نوع بزرگسالي تبديل کند.