Albrecht van Brandenburg (
Cölln,
28 juni 1490 - op de Martinsburg (
Mainz),
24 september 1545) was
aartsbisschop van
Maagdenburg en bisschop van
Halberstadt vanaf 1513. Hij was een zoon van
Johan Cicero van Brandenburg en van Margaretha van Saksen. Samen met zijn broers stichtte hij in 1506 de universiteit van
Frankfurt (Oder). Tegelijkertijd trad hij toe tot de geestelijke stand. In 1513 wordt hij aartsbisschop van Maagdenburg en administrator van het bisdom Halberstadt, in 1514 aartsbisschop en keurvorst van
Mainz en in 1518
kardinaal, alhoewel het volgens het kerkelijk recht verboden was om meer dan één bisschopsambt op te nemen. Hij regeerde er vanaf 1514 tot aan zijn verbanning in 1541 uit zijn residentie Moritzburg in
Halle (Saale).